1809 Ars Moriendi en Memento Mori

De middeleeuwse sterfcultuur in de christelijke beeldtaal
Gedurende de middeleeuwen was men zich er erg van bewust dat hoe men leefde van invloed was op het leven na de dood. In de vijftiende eeuw resulteerde dit in de Ars Moriendi, de kunst van het sterven. Deze tekst en de gerelateerde houtgravures waren richtlijnen die de stervende moesten begeleiden bij het overlijden, opdat dit goed zou gebeuren en de stervende ervan verzekerd was naar de hemel te gaan of op zijn minst een kortere tijd in het vagevuur door te hoeven brengen.

  

De kardinaal en de koning, in: Guy Marchant,
La danse macabre, Parijs, 1486

Gekoppeld aan de Ars Moriendi is Memento Mori, gedenk dat gij zult sterven. De Memento Mori bestaat uit symbolische beeltenissen om de mensen eraan te herinneren dat ze sterfelijk zijn, dat zij niet moeten toegeven aan zondes en dat zij goede daden moeten verrichten voor hun medemens.
Tijdens deze lezing worden de Ars Moriendi en Memento Mori in de historische en sociale context van de late middeleeuwen geplaatst en wordt dieper ingegaan op hoe de christelijke mens omging met de dood en het eeuwig leven. Binnen de Memento Mori-cultuur zijn de beeltenissen op verschillende manieren en in verschillende disciplines afgebeeld. Beginnend bij de zogenaamde Dodendans, La danse macabre, wordt via afbeeldingen, grafzerken en schilderijen de typische iconografie en de functie van de Ars Moriendi en Memento Mori uitgelegd.

Mevrouw M. Slippens M.A. is kunsthistorica.


Datum donderdag 22 februari 2018
 Tijd 20.00-22.00 uur 
 Plaats Immanuelkerk 
 Inleider Margriet Slippens