De nasleep van de razzia te Putten

 

 

Na de mislukte aanslag van het verzet bij de Oldenallerbrug wordt een razzia uitgevoerd door soldaten van de Wehrmacht op 1 en 2 oktober 1944. De opdracht wordt gegeven door generaal F.Christiansen. In totaal worden er 660 mannen en jongens weggevoerd. Slechts 48 van hen overleefden de hel van de Duitse concentratiekampen. Dat niet het hele dorp werd afgebrand als vergelding was, hoe raar het ook klinkt, nog een geluk bij een ongeluk. Na de bevrijding kreeg Putten de naam: ‘Het dorp van de weduwen en wezen.’ Zowel uit binnen- als buitenland stroomde de hulp toe.  

In zijn lezing gaat Evert de Graaf in op de volgende zaken:

- de hulpverlening

- de bestraffing van de Duitse oorlogsmisdadigers

- de ‘Engelandvaarders’

- de rouwverwerking

- de Stichting Puttens Jeugd en de wederopbouw van Putten

- oprichting van het Brugcomité Putten

- Ladelund in 1976 en in 1982 de Stichting Oktober 44

- contacten met Duitsers in plaatsen waar tijdens de oorlog de weggevoerden uit Putten zijn omgekomen.

Uitvoerig wordt gesproken over de bijzondere contacten, vanaf 1945 tot en met nu, met de kleine plaats Ladelund aan de Duits-Deense grens en over de verzoeningsgedachte.