Diplomatie en defensie

In het jaar 1672 bevond de Nederlandse republiek zich in een penibele toestand: er waren aanvallen van Engeland vanaf de Noordzee, van Münster en Keulen in het oosten en noorden van het land, en vanuit Frankrijk was het oppermachtige leger van Lodewijk XIV met 100.000 man in aantocht... 

Ook de binnenlandse politiek was gespannen: de regenten hadden de Oranje-stadhouders terzijde geschoven, de defensie verwaarloosd.  In de paniek die ontstond zocht men hulp bij de Oranjes en de jonge prins Willem werd benoemd tot stadhouder. Hij stampte een leger uit de grond en tegelijkertijd werd hulp in het buitenland gezocht.

De Waterlinie hield de vijand tegen in de opmars naar Amsterdam en Den Haag. Met militaire en diplomatieke genialiteit wist Willem III de situatie om te keren, zodanig dat in 1673 het Franse leger afdroop en de strijd in de zuidelijke Nederlanden werd voortgezet. Herman Sietsma zal ingaan op de aanleiding tot de vijandelijke inval, de historische context en de verhouding tussen diplomatie en defensie.De kasteelheer van Amerongen, Godard van Reede, was de diplomaat in dienst van stadhouder Willem III. Zijn zoon Godard van Ginkel was officier, later opperbevelhebber van het Staatse leger.